Obóz Lubelski-KL Majdanek

Wreszcie nadszedł czas na notkę o obozie KL Majdanek.

Więc zaczynamy!

Nazwa obozu wiążę się ściśle z nazwą dzielnicy w której znajdował się ów obóz,dzielnica ta to Majdanek(Majdan Tatarski).


Historia obozu

Majdanek miał być obozem dla 5-6 tysięcy więźniów.Stało się jednak inaczej.Na rozkaz głównego dowództwa rozbudowano Majdanek tak aby pomieścił 60 tysięcy więźniów.Budowę zlecono więźniom żydowskim,Obóz miał zawierać 236 baraków w tym 206 dla więźniów.Zima 1942 roku zrodziła plany rozbudowy drugiej części obozu tak by mógł on pomieścić 150 tysięcy więźniów.
Wytyczono także teren o powierzchni około 520 hektarów gdzie miały stanąć niemieckie fabryki odzieżowe(niem.Bekleidungswerke) i baraki które miały pomieścić dalsze 40 tysięcy więźniów.Obóz ten został wybudowany na rozkaz Heinricha Himmlera oraz Brigadefuhrera SS Odillo Globocnika który zlecił jego budowę Centralnemu Zarządowi Budowlanemu SS i Policji w Lublinie.Całość obozu miała znajdować się na obszarze 516 hektarów i podzielona miała być na dwie części:więźniarską i SS-mańską.W części więźniarskiej miał powstać wielki kompleks obiektów:pierwszy z nich to:obóz jeniecki(niem.Kriegsgefangenlager) drugi to teren przeznaczony pod jego rozbudowę i trzeci to zakłady odzieżowe.
Obóz wyzwolono dnia 23 lipca 1944 roku.

Organizacja obozu na Majdanku

Majdanek składał się z sześciu wydziałów podległych komendantowi obozu.

Były to:


Wydział I - komendantura (Kommandantur), zajmujący się m.in.. sprawami personalnymi i prawnymi załogi SS, zabezpieczeniem obozowi środków transportu i łączności, konserwacją broni i drobnego sprzętu wojskowego. Podlegała mu również obozowa placówka pocztowa.

Wydział II - polityczny (Politische Abteilung), będący wydziałem Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy na terenie obozu, do zakresu działania którego należały m.in. sprawy związane z prowadzeniem dokumentacji osobowej więźniów, ich rejestracja i nadawanie im numerów obozowych, a także inwigilacja społeczności więźniarskiej i obozowej załogi SS

Wydział III - obóz więźniarski (Schutzhaftlagerführung), odpowiedzialne za "dyscyplinę i porządek", którego zwierzchnik (Schutzhaftlagerführer) był etatowym zastępcą komendanta na czas jego nieobecności. W skład tego wydziału wchodziła również sekcja IIIa - zatrudnienia więźniów, której kierownik był stałym zastępcą zwierzchnika omawianego wydziału i odpowiadał za organizację frontu robót oraz realizację zadań produkcyjnych obozu.

Wydział IV - administracyjno-gospodarczy (Verwaltung), którego referaty i sekcje zajmowały się m.in. sprawami finansowymi, mieniem więźniów, aprowizacją obozu, zaopatrzeniem więźniów w odzież, konserwację urządzeń technicznych oraz gospodarowaniem pomieszczeniami, kierowanymi przez oficera SS, zwanego również kierownikiem administracyjnym obozu.

Wydział V - lekarz obozowy (Lagerarzt), odpowiedzialny za stan sanitarny obozu. Składał się on z 3 pionów - medycznego, stomatologicznego i apteki obozowej. Na czele tego wydziału stał naczelny lekarz obozowy SS.

Wydział VI - opieka socjalna i szkolenie ideologiczne oddziałów SS (Fürsorge-,Schulung- und Truppenbetreuung), zajmujący się sprawami zabezpieczenia socjalnego SS-manów i ich rodzin oraz indoktrynacją ideologiczną i organizacją życia kulturalnego obozowej załogi SS.

Źródło:Majdanek


Ludzie KL Majdanek czyli załoga Majdanka

Komendanci obozu na Majdanku:

SS-Standartenführer Karl Otto Koch

SS-Obersturmbannführer Max Koegel

SS-Sturmbannführer Hermann Florstedt

SS-Obersturmbannführer Martin Weiss

ostatnim komendantem obozu na Majdanku był Obersturmbannführer Arthur Liebehenschel

Obsada dalszych stanowisk

Wydział I - Kierownik wydziału I:


- SS-Obersturmführer Herber Hänel (??..09.1941 - 16.07.1942)

- SS-Hauptscharführer Werner Karl Kurt Berlingshof (17.07.1942 - 25.11.1942 i w 1943 r.)

- SS-Hauptsturmführer Herman Arthur Florstedt (25.11.1942 - 31.12.1942)

- SS-Untersturmführer Alfred Hermann Heinrich (10.01.1943 - 17.05.1943)

- SS-Untersturmführer Karl Höcker (17.05.1943 - 25.05.1944)

- SS-Untersturmführer Rudolf Walter (25.05.1944 - 22.07.1944)





Wydział II - Kierownik wydziału II:

- SS-Hauptscharführer und Kryminalsekretär Otto Willi Kloppmann (04.02.1942 - 20.07.1944)





Wydział III - Kierownik obozu:

- SS-Hauptsturmführer Hermann Heinrich Wilhelm Hackmann (22.09.1941 - 20.09.1942)

- SS-Hauptsturmführer Sebastian Wimmer (20.09.1942 - 16.02.1943)

- SS-Obersturmführer Anton Thumann (17.02.1943 - 09.03.1944)

- SS-Untersturmführer Rudolf Walter (09.03.1944 - 22.07.1944)





Wydział IV - Kierownik wydziału IV:

- SS-Hauptsturmführer Heinrich Worster (??.09.1941 - 07.06.1944)

- SS-Hauptsturmführer Hermann Michl (07.06.1944 - 21.07.1944)





Wydział V - Naczelny lekarz obozowy:

- SS-Sturmbannführer dr Max Popiersch (01.10.1941 - 21.04.1942)

- SS-Untersturmführer dr Alfred Albrecht Josef Trzebinski (21.04.1942 - 10.08.1942)

- SS-Obersturmführer dr Franz Hermann J. M. F. von Bodmann (16.08.1942 - 10.04.1943)

- SS-Hauptsturmführer dr Max Blancke (10.04.1943 - 20.01.1944)

- SS-Obersturmführer dr Heinrich Rindfleisch (20.01.1944 - 21.07.1944)





Wydział VI - Kierownik wydziału VI:

- SS-Unterscharführer August Langerbein (20.03.1942 - 17.05.1943)

- SS-Untersturmführer Karl Höcker (17.05.1943 - 15.12.1943)

- SS-Obersturmführer Erich Bruno Willi Müller (15.12.1943 - 19.03.1944)





Dowódca batalionu wartowniczego:

- SS-Hauptsturmführer Walter Langleist (??.09.1942 - 20.08.1943)

- SS-Hauptsturmführer Martin Melzer (20.08.1942 - 21.08.1944)





Feldführerzy:

- SS-Unterscharführer Gossberg

- SS-Unterscharführer Groffmann

- SS-Unterscharführer Senf

- SS-Unterscharführer Siberer

- SS-Unterscharführer Kaps

- SS-Unterscharführer Villain





Blockführerzy (to jest nie pełna lista):

- SS-Schütze Stefan Binder

- SS-Rottenführer Heinz Bock

- SS-Schütze Anton Buchmüller

- SS-Schütze Julius Dalka

- SS-Schütze Leonard Dohlen

- SS-Schütze Jakobs Dups

- SS-Schütze Karl Eberle

- SS-Schütze Ludwig Eggi

- SS-Unterscharführer Thomas Elkranger

- SS-Sturmmann Fritz Engisch

- SS-Sturmmann Adolf Fandrich

- SS-Schütze Johann Fischer

- SS-Sturmmann Georg Gaida

- SS-Sturmmann Gerhard Gebauer

- SS-Schütze Fritz Gebhardt

- SS-Schütze Johann Grauberger

- SS-Schütze Emil Haugwitz

- SS-Schütze Friedrich Jung

- SS-Schütze Otto Kaddatz

- SS-Unterscharführer Anton Kainradl

- SS-Schütze Karl Kappes

- SS-Schütze Johann Kraml

- SS-Schütze Karl Müller

- SS-Schütze Samuel Maier

- SS-Schütze Emil Maugwitz

- SS-Schütze Ignatz Oster

- SS-Schütze Josef Oswald

- SS-Schütze Filip Pflaum

- SS-Sturmmann Theodor Probst

- SS-Schütze Herbert Reibe

- SS-Schütze Karl Schmidt

- SS-Schütze Filip Schmol

- SS-Schütze Wilhelm Schütler

- SS-Schütze Heinrich Stangl

- SS-Sturmmann Willi Tempel

- SS-Sturmmann Willi Torunsky

- SS-Schütze Johann Wagner

- SS-Schütze Willi Weissenborn


Frauen Konzentrazion Lager czyli żeński obóz koncentracyjny


Majdanek był przeznaczony wyłącznie dla osób płci męskiej,jednak pojawiły się plany budowy obozu żeńskiego tzw Frauenkonzentrazionlager.Powzięło te plany dowództwo SS.Za datę powstania obozu kobiecego uważa się 1październik 1942 roku,gdy za drutami osadzono pierwsze więźniarki.Władzę nad całym obozem miała Elsa Ehrich W jej rękach był cały obóz kobiecy.Odpowiadała dosłownie za wszystko.Elsa odnosiła się do więźniarek wulgarnie,jej nastawienie było pełne pogardy.Więźniarki były bite przez nią z byle powodu.Kolejną ważną postacią w życiu i funkcjonowaniu FKL była Hermine Braunsteiner

Wykaz dozorczyń FKL na Majdanku:

Elsa Ehrich

Herta Bieneck

Erna Boden

Hermine Braunsteiner-Ryan "Kobyła"

Hermine Böttcher

Anna David

Luise Danz

Helene Dörnbrach

Elisabeth Ernst

Herthe Ehlert

Ruth Ertl

Luise Halata

Gertrud Heise

Hildegard M. L. Lächert "Krwawa Brygida"

Elisabeth Maselow

Emilie Macha

Anna Meinel

Charlotte K. Mayer

Alice Orlowsky

Erna Pfaunstiel

Rosemarie Reichel

Anna Scharbert

Martha Ulbrich "Ny-Ny"

Charlotte Weber "Mrówka"

Charlotte Wöllert

Elfrieda Zimmermann

Więźniowie KL Majdanek

Obóz na Majdanku był przeznaczony zarówno dla więźniów cywili,więźniów politycznych jak i przeciwników reżimu panującego w III Rzeszy.W obozie lądowała również ludność wiejska z okolic Lublina za pomoc zbiegom z obozu.W obozie lubelskim znajdowali się także więźniowie żydowscy.Hitlerowska policja nakłaniała ludność pochodzenia żydowskiego do przesiedlenia na tereny Polski pod pretekstem wielkich kożyści co oczywiście było wielkim kłamstwem.Metodę tą stosowano nie tylko w stosunku do Żydów polskich ale także do innych narodowości.Przyszła także pora na ofiary aresztowań przez tak zwaną Einsatzgruppe Były to głównie grupy powstałe w wyniku likwidacji Getta Warszawskiego były to głównie kobiety i dzieci z tegoż getta.

Najliczniejszą grupę narodowościową stanowili Żydzi, następnie Polacy, Rosjanie, Białorusini i Ukraińcy. W wielkiej masie uwięzionych znaleźli się ludzie różnych warstw społecznych, poglądów, politycznych, religii i zawodów.

Więźniów przywożonych do obozu na Majdanku tłoczono po 500 osób w barakach mieszkalnych które były zazwyczaj nie szczelne.Więźniowie spali na gołych deskach na pryczach.


Prycze na Majdanku.(fot by majdanek)

Ubranie więźnia składało się z płóciennej bielizny, kurtki i spodni z cienkiego drelichu w biało-niebieskie pasy. Strój na zimę nie różnił się za bardzo od tego na lato, a jedynym dodatkiem była okrągła czapeczka, płaszcz, skarpetki, oraz barchanowa bielizna, które podczas mrozów nie spełniały swoich funkcji. Obowiązkowym obuwiem były drewniaki. Miały one pewne zalety min. nie przepuszczały wilgoci i były stosunkowo ciepłe, jednak chodzenie w nich sprawiało wiele trudności. Podczas marszu spadały raniąc tym samym nogi, zimą śnieg przyklejał się do podeszwy powodując, że więźniowie ślizgali się i upadali, zaś w czasie słoty buty topiły się w błocie. Zdobycie nowej pary legalną drogą było nie możliwe. Podczas rozdawania odzieży nie zwracano uwagi, aby ta pasowała. Funkcyjni dla zabawy często rozdawali ubrania nie pasujące do danej osoby. I tak wysoki mężczyzna dostawał za małe spodnie, czy bluzkę, zaś stara babcia bluzkę z wielkim dekoltem, lub krótką sukienkę. W czasie dużych transportów więźniowie sami dobierali sobie ubrania, lecz odbywało się to w wielkim pośpiechu, co powodowało, że garderoba często nie pasowała. Z powodu wiecznego braku pasiaków niektórzy więźniowie otrzymywali ubrania cywilne, lub tak jak w przypadku jeńców radzieckich pozostawali we własnych. Nieraz więźniowie pracujący w wewnątrz obozu, z powodu braku pasiaków nosili ubrania cywilne z wymalowanymi literami KL. Widniały one na kurtkach jak i na spodniach. Więźniowie pracujący poza terenem obozu nosili tylko pasiaki, co utrudnić im miało ucieczkę. Jak już wcześniej napisałem, odzież była nieodpowiednia do panujących warunków klimatycznych. Więźniowie pracujący zimą na otwartej przestrzeni okropnie marzli. Swoich cienkich kurtek pilnujący ich esesmani nie pozwalali wpuszczać w spodnie, karząc tym samym tych, którzy by nie posłuchali. Zabronione było także noszenie czegokolwiek poza regulaminowym pasiakiem. Późną jesienią 1943 r po raz pierwszy więźniowie otrzymali zimową odzież, choć ta pozostawiała wiele do życzenia.

Dzień powszedni więźniów wypełniony był od rana do wieczora. Pobudka zależnie od pory roku i od widzimisię blokowego była między godz. 3.00 a 5.00. Następnie trzeba było ubrać się, posprzątać barak, pościelić łóżko i wypić poranny napój. Wyżywienie było bardzo skromne. Powszechnie stosowaną metodą zagłady w III Rzeszy były bardzo skąpe racje żywnościowe, stąd też całodzienny przydział pożywienia zawierał 800-1000 kalorii. Więźniowie dostawali posiłki trzy razy dziennie. Na śniadanie było przeważnie ćwierć litra czarnej kawy zbożowej, mięty, lub napoju z mieszanki ziół. Cukier do tych napojów dodawano bardzo rzadko. Zdarzało się nieraz, że do wywaru dodawano kartofle w łupinach, a zamiast kawy dawano wodę zaprawianą mąką. Na obiad więźniowie dostawali jedynie zupę, w zależności od pory roku była to: brukwianka, kartoflanka z kartofli w łupinach, zupa z kapusty i krupnik zimą, zaś zupę z brukwi, trawy, zielska i jarmużu latem.(źródło:majdanek)
Rozstrzeliwanie więźniów praktykowane było praktycznie codziennie.Rozstrzeliwano głównie więźniów chorych,starszych,Żydów w ramach akcji Reinhardt nie doszłych uciekinierów z obozu na Majdanku.Więźniów skazanych trybem przyspieszonym tzw więźniów bez sądowego wyroku oraz wielu wielu innych nie winnych ludzi osadzonych w obozie.Obóz ten był miejscem egzekucji więźniów z zamku lubelskiego.Najgorsza dla więźniów była "krwawa środa"3 listopada 1943 roku zamordowano 18 tysięcy żydów z okolic Lublina i z samego Lublina.Stosowano także selekcje był to wybór najsłabszych z nowo przybyłego transportu.Zostawali tylko najsilniejsi.Kierowano ich do baraków mieszkalnych a potem do przydzielonego komanda.Hitlerowcy niesamowicie bali się kary sądowej no bo zacierali ślady swej zbrodniczej działalności.Więźniów rabowano ze wszystkiego co posiadali w momencie przyjazdu do obozu.Po śmierci więźnia wyrywano mu złote zęby itp.Wszystko wysyłano do Berlina.

Galeria zdjęć obozu KL Majdanek aby zobaczyć galerię zdjęć proszę kliknąć TU

Pliki powiązane z tematyką obozu KL Majdanek:

Dodane: korekta artykułu, korekta została wykonana przez Państwowe muzeum na Majdanku. Wszelkie prawa zastrzeżone

Korektę można pobrać z serwera Hostuje klikając TU


22.02.2013
Update: korekta jest na nowym serwerze Hostuje ponieważ została usunięta z serwisu Sharesend.