Niemieckie fabryki śmierci-praca więźniów

Niemieckie obozy koncentracyjne były po łagrach i gułagach miejscem największego ludobójstwa w dziejach świata.Zginęło w nich około 11 milionów ludzi(głównie pochodzenia żydowskiego ale i nie tylko)Głównymi więźniami byli antynaziści i komuniści ale także zwykli obywatele.Tworzenie obozów koncentracyjnych na ziemiach polskich rozpoczął się po kampanii wrześniowej.Od zakończenia kampanii wrześniowej do roku 1941 obozy te służyły głównie do pozyskiwania taniej siły roboczej na potrzeby przemysłu III Rzeszy.Więźniowie byli umieszczani w barakach o wielkości np 4 m kw. po 20 w jednym baraku.Spali na pryczach byli źle odżywiani,panowały złe warunki sanitarne.W ramach posiłku więźniowie dostawali np.zupę z brukwi,300g chleba(zazwyczaj ciemnego)czasem kiełbasę oraz marmoladę.Te racje żywnościowe były za małe dla robotników wykonujących ciężką pracę fizyczną(wyrąb lasu pod dalszą rozbudowę obozu,kopanie rowów melioracyjnych itp)Więźniowie-robotnicy byli pogrupowani w tzw.komanda.Warunkiem przetrwania w obozie było dostanie się do dobrego komanda(np Kuchkommando) za złe bądź powolne wykonywanie pracy więźniowie byli bici przez kapów obozowych.Tyle drodzy Państwo o więźniach i ich pracy w obozach koncentracyjnych.W zasadzie praca w obozie koncentracyjnym czy obozie jenieckim niczym od siebie się nie różniła.